Interview Avontura Delft: Michelle Toussaint Coaching

Een kindercoach werkt op een oplossingsgerichte en laagdrempelige manier aan uiteenlopende problematieken waar zowel kinderen, jongeren als ouders tegenaan kunnen lopen.
Bij kindercoaching staat het zelfoplossend vermogen van een kind centraal. Door samen te kijken naar vragen als “wat heb ik nodig?” en “waar heb ik behoefte aan?” wordt een kind zelf in staat gesteld om met zijn of haar problematiek aan de slag te gaan.
De problematiek waar het hier om gaat betreft kleine maar veelvoorkomende problemen zoals verlegenheid, boosheid, onzekerheid, pesten en (faal)angsten. Kleine problemen die zich kunnen uiten in bijvoorbeeld onverklaarbare lichamelijke klachten, slaapproblemen of concentratieproblemen.

Waar de ruimtes van hulpverleners zoals maatschappelijk werkers en psychologen vaak wat strak en klinisch ogen, is de ruimte van Michelle kleurrijk. Op de tafel staan kleurpotloden en er hangen posters en tekeningen van kinderen aan de muur. De ruimte is licht en heeft een glazen deur. Michelle vertelt dat zij deze keuze bewust heeft gemaakt zodat de ruimte open en uitnodigend aanvoelt. Een afgesloten ruimte geeft vaak de indruk dat je bij een professional bent waar je over de problemen moet praten, een meer gedwongen sfeer.

Hoe ziet een traject bij een kindercoach eruit? Michelle voert een kennismakingsgesprek met zowel de ouders als het kind. Belangrijk is hierbij dat er een klik is tussen beide partijen, vertrouwen is de basis voor succesvolle coaching.
Daarna volgt een intakegesprek, waarbij de voorgestelde aanpak samen met ouders wordt afgestemd. Tijdens dit gesprek geeft Michelle al praktische tips waarmee aan de slag gegaan kan worden. Het traject kan bestaan uit zowel sessie met alleen het kind als met zowel kind als ouders.
De voortgang wordt op regelmatige basis samen met zowel kind als ouders geëvalueerd. Bij het evaluatiegesprek wordt er gekeken naar ”waar staan wij nu?” en ”wat is er nog nodig?” om de coaching succesvol te laten zijn.

Michelle benoemt twee belangrijke zaken waar zij met kinderen, jongeren en ouders aan werkt.
Het eerste is dat emoties onderdeel van het leven zijn en er mogen zijn. Het probleem is dan ook vaak niet de emotie zelf, maar de manier waarop deze geuit wordt. Daarom kan het straffen van kinderen wanneer zij bijvoorbeeld boos zijn, vaak averechts werken. Emoties en het gedrag wat geuit wordt kan dan uit de hand lopen.
Door zowel ouders als kinderen te leren hoe hier bewust mee om te gaan kunnen grote stappen gezet worden.
Het tweede is, wat ook op haar flyer staat: Het mooiste wat je kunt worden is jezelf! Niemand is perfect. De 20%-60%-20% opvoedingsregel van ontwikkelingspsycholoog Steven Pont is hier een prachtig voorbeeld van. Deze regel houdt in dat 20% van de opvoeding exact volgens het boekje gaat, 60% voldoet gewoon, is goed genoeg en 20% van de tijd loopt het niet helemaal zoals het zou moeten, en denk je achteraf ik had beter anders kunnen reageren. En dat mag ook, kinderen mogen ook zien dat je gewoon een mens bent. De truc is niet het proberen om fouten te vermijden, maar juist om van fouten te leren. Fouten maken is menselijk en hoort erbij. Kinderen spiegelen het gedrag van anderen, en met name van hun ouders. Van nature hebben mensen een verlangen naar controle, dit wordt gecreëerd door het bieden van structuur. Structuur geeft houvast, zeker voor een kind. Ze weten dan waar ze aan toe zijn. Dergelijke rust en structuur zijn het belangrijkst voor een kind om te kunnen groeien en zelfvertrouwen te krijgen.

Tijdens het coachen gebruikt Michelle laagdrempelige werkvormen zoals spelletjes, verhalen, tekenen. Op deze manier worden moeilijke onderwerpen makkelijker bespreekbaar.
Kinderen identificeren zich eenvoudig met personages uit boeken, films en ook met dieren. Michelle maakt hier gebruik van door bijvoorbeeld het kind te vragen een dier te kiezen waarvan hij of zij vindt dat het bij de eigen persoonlijkheid past. Door vervolgens samen te kijken waarom dit dier gekozen is, komt er veel informatie over onderliggende gedachten naar boven. Een ander voorbeeld is het maken van een tekening. Tekenen is voor veel kinderen een natuurlijke manier om zich te uiten, waardoor tekeningen vol informatie kunnen staan. Door deze te analyseren en samen te bespreken worden aanknopingspunten gecreëerd om mee verder te werken.
Samengevat: Positief, Oplossingsgericht en Onthoud niemand is perfect!

Wil je meer informatie?
Michelle Toussaint Coaching
www. michelletoussaintcoaching.nl

https://www.optisport.nl/avonturadelft/nieuws/avontura-deel-je-verhaal-kinder-jongeren-en-oudercoach-michelle-toussaint